Het Beethoven-Haus in Bonn, het Casa Puccini te Lucca: ruimten waar het hart sneller gaat kloppen, omdat de componist er zijn werken schreef. De een in bittere armoede, de ander in redelijke weelde maar allemaal worstelend, hevig verliefd of ten onrechte verlaten, rokend, drinkend, met ambitie en soms lijdend aan syfilis. Dat was toen! Melchior Huurdeman (VPRO Vrije Geluiden) onderzoekt in de NPO Radio 4 podcastserie De componistenkamer hoe de componist anno nu zijn werk doet.
Hoe ligt de componistenkamer er tegenwoordig bij? En wat speelt zich daar allemaal af? Hoe inspirerend moet en mag de ruimte zijn? Moet het potlood altijd op dezelfde plaats liggen? En waarom haalt de ene componist zoveel inspiratie uit een bak met stenen en verheerlijkt de ander het uitzicht? Die laatste mijmert wat en zet zo het creatieve proces in gang.
Aflevering 11 van De componistenkamer
Mathilde Wantenaar kijkt uit over Amsterdam, de stad waar ze 28 jaar geleden werd geboren. Hier studeerde ze ook aan het conservatorium, bij de componisten Willem Jeths en Wim Henderickx. De weg naar haar nieuwste orkestwerk ‘Meander’ voor het Rotterdams Philharmonisch Orkest ging niet over rozen. Ze vertelt openhartig over de worstelingen tijdens Corona die veel musici en componisten zullen herkennen. Samen met haar vriend leeft ze in 1 ruimte. In hetzelfde zolderappartement componeert ze ook. Er staat een piano, een cello, een gitaar, een computer en een breimachine.
De muziek van Mathilde Wantenaar wordt omschreven als lyrisch, betoverend en eclectisch en toch authentiek. De combinatie van haar vakmanschap en openheid voor een breed scala aan genres maken Wantenaar tot een veelzijdig componist.
Ze schreef inmiddels stukken voor het Nederlands Philharmonisch Orkest, het Groot Omroepkoor, het Nederlands Blazers Ensemble en het Amsterdam Sinfonietta. Een maand geleden ging haar compositie ‘Meander’ in premiere tijdens de Matinee. Het was een opdrachtwerk van het Rotterdams Philharmonisch Orkest.
